Olga Malinowska
Przeprowadzono badanie epidemiologiczne w celu analizy wpływu różnych rodzajów żywności na ryzyko wystąpienia raka przełyku i żołądka. Wyniki wskazują na związek między regularnym spożywaniem fasoli zwykłej (raz lub dwa razy w tygodniu lub więcej) a mniejszym ryzykiem wystąpienia tych dwóch nowotworów.
Niektóre badania epidemiologiczne wiążą się z wysokim spożyciem owoców i warzyw o większej gęstości kości u dorosłych. W przypadku świeżej fasoli nerkowej, naukowcy zaobserwowali, że jest ona jednym z pokarmów, które zmniejszają degradację kości podczas jedzenia.
Z ponad 8 g na 125 ml (1/2 filiżanki) porcji, fasola jest bardzo wysokim źródłem włókna. Błonnik pokarmowy, występujący tylko w roślinach, jest zbiorem substancji, które nie są trawione przez organizm. Dieta bogata w błonnik pokarmowy wiąże się z niższym ryzykiem zachorowania na raka jelita grubego i może zaspokoić apetyt, sprawiając, że szybciej poczujesz się pełny. Istnieją dwa główne rodzaje włókien (rozpuszczalne i nierozpuszczalne), które mają różny wpływ na organizm: fasola zawiera oba rodzaje. Uważa się, że nierozpuszczalne błonnik zapobiega zaparciom poprzez zwiększenie objętości kału, natomiast błonnik rozpuszczalny może pomóc w zapobieganiu chorobom sercowo-naczyniowym i zwalczaniu cukrzycy typu 2. Zaleca się, aby kobiety pomiędzy 19 a 50 rokiem życia spożywały 25 g błonnika dziennie, a mężczyźni w tej samej grupie wiekowej 38 g dziennie.
Gotowana fasola jest źródłem magnezu dla kobiet, a nie dla mężczyzn, ponieważ ich potrzeby są różne. Magnez bierze udział w rozwoju kości, budowaniu białka, działaniu enzymów, skurczu mięśni, zdrowia zębów i funkcji układu odpornościowego. Odgrywa również rolę w metabolizmie energetycznym oraz w przekazywaniu impulsów nerwowych.
Surowa i gotowana fasola jest źródłem żelaza dla mężczyzn, a nie dla kobiet, ponieważ ich potrzeby są różne. Każda komórka w organizmie zawiera żelazo. Minerał ten jest niezbędny do transportu tlenu i tworzenia się czerwonych krwinek we krwi. Odgrywa on również rolę w tworzeniu nowych komórek, hormonów i neuroprzekaźników (przekaźników impulsów nerwowych). Należy zauważyć, że żelazo z pokarmów roślinnych jest gorzej wchłaniane przez organizm niż żelazo z pokarmów zwierzęcych. Jednak absorpcja żelaza z roślin jest zwiększona, gdy jest ono spożywane z pewnymi substancjami odżywczymi, takimi jak witamina C.
Surowa i gotowana fasola to źródło manganu. Mangan działa jako kofaktor kilku enzymów, które ułatwiają kilkadziesiąt różnych procesów metabolicznych. Pomaga również zapobiegać szkodom wyrządzanym przez wolne rodniki.
Surowa i gotowana fasola jest źródłem witaminy B2 dla kobiet, a nie dla mężczyzn, ponieważ ich potrzeby są różne. Witamina ta jest również znana jako ryboflawina. Podobnie jak witamina B1, odgrywa ona rolę w metabolizmie energetycznym wszystkich komórek. Ponadto przyczynia się do wzrostu i naprawy tkanek, produkcji hormonów i tworzenia się czerwonych krwinek.
Surowa fasola jest źródłem kwasu foliowego. Foliany (witamina B9) biorą udział w produkcji wszystkich komórek w organizmie, w tym czerwonych krwinek. Witamina ta odgrywa istotną rolę w produkcji materiału genetycznego (DNA, RNA), w funkcjonowaniu układu nerwowego i odpornościowego oraz w gojeniu ran i odleżyn. Ponieważ jest to niezbędne do produkcji nowych komórek, odpowiednie ich spożycie jest niezbędne podczas wzrostu i rozwoju płodu.
Surowa fasola jest źródłem witaminy C. Rola, jaką witamina C odgrywa w organizmie wykracza poza jej właściwości antyoksydacyjne. Przyczynia się również do zdrowego stanu kości, chrząstek, zębów i dziąseł. Ponadto chroni przed infekcjami, wspomaga wchłanianie żelaza z roślin i przyspiesza gojenie się.
Surowa i gotowana fasola jest źródłem witaminy K. Witamina K jest niezbędna do produkcji białek biorących udział w procesie krzepnięcia krwi (zarówno stymulujących jak i hamujących krzepnięcie krwi). Odgrywa również rolę w tworzeniu się kości. Oprócz tego, że znajduje się w diecie, witamina K jest wytwarzana przez bakterie w jelicie, stąd rzadkość występowania niedoborów tej witaminy.
